Το παρόν βιβλίο φέρνει στο προσκήνιο τη στάση και την πορεία των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, από το 1990 έως και το 2015, απέναντι στην αφομοίωση της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής στο κυβερνητικό της έργο.
Η ένταξη και η πορεία της Ελλάδας στην ΕΟΚ και αργότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Ζώνη του Ευρώ, συνοδευόταν από τη δυναμική ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού οικονομικού περιορισμού και την υποχρέωση της υιοθέτησής του από όλα τα κράτη–μέλη. Επρόκειτο και πρόκειται για ένα πλέγμα πολιτικών, το οποίο εφάπτεται, τόσο της δημοσιονομικής πολιτικής, όσο και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της εγχώριας ανταγωνιστικότητας και του διεθνούς αποτυπώματος της εθνικής πολιτικής παραγωγής και εξαγωγών.
Με δεδομένο ότι το ελληνικό θεσμικό οικονομικό σύστημα ιστορικά χαρακτηριζόταν από δομικές στρεβλώσεις, είτε αυτές αφορούσαν τη δομή που είχε λάβει το σύστημα αυτό, είτε τη σκέψη, το όραμα και τις επιδιώξεις των κυρίαρχων πολιτικών δρώντων της χώρας, η παρακολούθηση και αφομοίωση του εν λόγω ευρωπαϊκού περιορισμού, ο οποίος στο βιβλίο περιγράφεται και δικαιολογείται ως ο φιλελεύθερος οικονομικός περιορισμός, αποτέλεσαν μια διαρκή πρόκληση. Κάθε απόκλιση από τον εν λόγω περιορισμό διαπιστώνεται ότι δικαιολογείται κατά βάση από την ισχνή εποπτεία των ευρωπαϊκών θεσμών πάνω στην εφαρμογή του. Το γεγονός αυτό έρχεται και δημιουργεί ερωτήματα, αναφορικά με τη θέληση των πολιτικών δρώντων, εν προκειμένω των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, να ψηφίσουν και κυρίως να εφαρμόσουν φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές, ελλείψει ενός αυστηρού μηχανισμού ελέγχου.
Το 2009, με το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, η οποία στη χώρα μας εξελίχθηκε και ως κρίση χρέους, το πολιτικό προσωπικό της χώρας και της Νέας Δημοκρατίας ήρθε ενώπιον της ευθύνης του να παρακολουθήσει τελικά τον ευρωπαϊκό οικονομικό φιλελευθερισμό και να του αποδώσει ακόμη και τον χαρακτηρισμό της λύσης για την ανάπτυξη και την μακροημέρευση της κοινωνίας. Αυτό όμως συνέβη υπό προϋποθέσεις.
Το παρόν βιβλίο αισιοδοξεί, ότι μπορεί να παρέχει την εξειδικευμένη και χρήσιμη πληροφορία σε όλους τους αναγνώστες αναφορικά με την πολιτική των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά απέναντι στο ζήτημα της φιλελεύθερης πολιτικής –καθώς παρακολουθεί βήμα προς βήμα το νομοθετικό της έργο– και τελικά, ότι εστιάζει πολύπλευρα σε εσωκομματικές πηγές που ανάβλυζαν ιστορικά εμπόδια, καθώς όμως και σε στιγμές και σε πρόσωπα που αναδείκνυαν μια ξεκάθαρη φιλελεύθερη στάση.
Τελικός στόχος, η καταγραφή ενός πλέγματος προϋποθέσεων, η επικράτηση των οποίων θα μπορούσε στο παρόν και στο μέλλον, αν όχι να εγγυηθεί, τουλάχιστον να προβλέψει την προοπτική της δυναμικής ολοκλήρωσης της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής στη χώρα από τη Νέα Δημοκρατία.